KORZYŚCI PŁYNĄCE Z ZAJĘĆ TEATRALNYCH

Dorota Dankowska

Działalność dziecka w okresie wczesnoszkolnym przejawia się w kilku głównych formach, a mianowicie: poprzez naukę, zabawę i twórczość.
     W związku z tym wiążą się naturalne potrzeby dziecka : potrzeba poznawcza, potrzeba zabawy, potrzeba aktywności twórczej, bowiem małe dziecko odczuwa silną potrzebę fikcji i fantastyki, mocno przeżywa wartości moralne, takie jak dobro i zło. Jeżeli poddamy analizie podstawowe potrzeby psychofizyczne dziecka w wieku wczesnoszkolnym, będzie można wyłonić kilka podstawowych, których pełne zaspokojenie warunkuje jego prawidłowy rozwój. Do potrzeb tych niewątpliwie należą: potrzeba poznawcza, radosnego ruchu, różnorodnego działania, twórczości dziecięcej , zabawy, bezpieczeństwa, akceptacji i sukcesu, więzi i kontaktu z rówieśnikami, oparcia u dorosłych oraz fikcji i fantastyki.
     Prawidłowy rozwój dziecka charakteryzuje się uczuciowymi reakcjami, odpowiednimi do wywołujących je bodźców i wieku dziecka, wyrażonymi w formach zgodnych ze społecznymi oczekiwaniami. Większość dzieci spełnia te warunki, jednakże obserwuje się sporą liczbę uczniów, u których występują różnego rodzaju zaburzenia. Zaburzenia emocjonalne najczęściej spowodowane są deficytem potrzeb psychicznych. Dziecko wówczas wymaga nie tylko pracy dydaktyczno – wychowawczej, ale również pracy terapeutycznej.
     Terapia jest swoistym sposobem leczenia, czyli eliminowania napięć o charakterze emocjonalnym. Toteż terapeutyczne podejście do ucznia wymaga wyłączenia z procesu nauczania wszelkich źródeł napięć emocjonalnych, niechęci, zniecierpliwienia nauczyciela, a także stworzenia takich warunków, aby dziecko mogło zaspokoić swoje podstawowe potrzeby psychofizyczne i tym samym mogło prawidłowo rozwijać się i funkcjonować w środowisku społecznym.
     Wieloletnie doświadczenie pedagogiczne na płaszczyźnie edukacji wczesnoszkolnej pozwala mi wyłonić teorię, iż zajęcia teatralne z całym zespołem klasowy, bez względu na zdolności indywidualne, a także predyspozycje wrodzone są swoistą terapią pedagogiczną, która w naturalny sposób dostarcza dzieciom różnorodnych bodźców, zaspakaja podstawowe potrzeby psychofizyczne, wyzwala rozmaite formy działania i ekspresji twórczej, koryguje deficyty rozwojowe, np. wada wymowy, rozwija i doskonali pamięć wzrokową i słuchową, rewelacyjnie ćwiczy koordynację wzrokowo- słuchowo – ruchową, a tym samym wpływa na harmonijny rozwój wszystkich analizatorów odpowiedzialnych za powodzenie dziecka w szkole, przy czym czyni to w sposób bezstresowy, dostarczając przy tym wiele radości i satysfakcji.
     Zajęcia teatralne są również niezawodną formą oddziaływań wychowawczych. Dziecko uczy się współdziałania w grupie, uczy się odpowiedzialności za swoje działanie, a przy tym ma świadomość, że w tejże grupie pełni bardzo ważną rolę, rolę, od której zależy sukces pracy całego zespołu. Uczy się również dyscypliny pracy, a tym samym szacunku dla pracy kolegów. Bowiem orientuje się, że przeszkadzanie innym podczas zajęć szybko zmienia kierunek oddziaływania i zaczyna dotyczyć jego samego. Tak też nabiera praktycznego doświadczenia i rozumienia starego przysłowia: „nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.”
     Dlatego też bawię się z dziećmi w teatr, który poprzednia grupa nazwała „Pleciugi” . Wprawdzie „Pleciugi” odeszły do wyższej klasy, ale nazwę odziedziczą po nich ich młodsi koledzy i koleżanki. I tak będzie, mam nadzieję , jeszcze przez długie lata.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz