Na motywach baśni Kraszewskiego
WYSTĘPUJĄ:
KRÓL KARTON,
KRÓLEWNA – KOLOROWA BIBUŁECZKA,
OCHMISTRZ KRÓLEWSKI
KRÓLEWICZ SIŁA,
I DAMA DWORU,
II DAMA DWORU,
III DAMA DWORU,
WRÓŻKA I
WRÓŻKA II
WRÓŻKA III
DWORZANIN
WRÓBEL
SCENA I
(Król rozmawia ze swoją córką w pałacowym ogrodzie.)
KRÓL : Zobacz córeczko, Kolorowa Bibułeczko, jakież piękne to nasze papierowe królestwo.
KRÓLEWNA : To twoja zasługa ojcze . Jesteś dobrym królem.
KRÓL : I ciebie kocham nad życie, mój ty papierowy aniele!
Martwi mnie tylko to, że nie możesz wybrać sobie męża !
KRÓLEWNA: A po co mi mąż ? Mam przecież ciebie , mój kochany ojcze,
najlepszy pod słońcem królu Kartonie.
KRÓL: Jestem już stary. Chętnie oddałbym koronę młodemu królowi.
KRÓLEWNA: Drogi ojcze, kiedy nie spotkałam nikogo godnego mojej
ręki.
KRÓL: Masz wysokie wymagania ! Tylu już królewiczów tu było, ale
żaden ci się nie podobał.
KRÓLEWNA: Tylko ten może zostać moim mężem, kto będzie mądry,
dowcipny, sprytny i spełni moje życzenie.
KRÓL : Kiedy trudno ci dogodzić. Ciągle słyszę: ten za wysoki, tamten za
niski, ten za gruby, tamten za chudy, ten za mądry, a tamten
znów za głupi......
KRÓLEWNA : No cóż! Nie wyjdę ja za byle kogo !
KRÓL: Patrzeć tylko jak król Lotosu wojnę nam wypowie. Jego jedyne-
go syna na pewną śmierć wysłałaś.
KRÓLEWNA: Nikt go nie zmuszał iść po wodę żywą. A zresztą nie był
dość mężny i przebiegły, dał się pożreć smokowi o siedmiu
głowach.
KTÓL: A syn króla Wawrzyna ?
KRÓLEWNA: No cóż. Okazał się niezmierną łamagą i niedorajdą. Król
Wawrzyn powinien być nam wdzięczny , że uwolniliśmy jego kraj
od takiej fajtłapy. Miał zdobyć złote jabłka, a nawet nie dotarł do
celu, tylko wpadł w przepaść.
( Słychać fanfary. Do ogrodu wchodzi królewski ochmistrz i zapowiada gościa )
OCHMISTRZ : Szanowny Królu Kartonie, przybył z daleka królewicz Siła
i czeka na posłuchanie.
KRÓL: Chodźmy córko przywitać gościa.
SCENA II
( W pałacu )
KRÓLEWICZ: Witaj szanowny królu Kartonie i śliczna królewno ! Wieść
do mnie dotarła, że królewnie pora wyjść za mąż. Przybyłem
więc prosić o rękę królewny, Kolorowej Bibułeczki. Mówiono mi,
że piękna.( do siebie )
Nie znam piękniejszej panny. Musi zostać moją żoną !
KRÓLEWNA: Nie tak prędko mój książę ! Wpierw musisz spełnić moje
życzenie.
KRÓLEWICZ : Mów zatem, co mam uczynić.
KRÓLEWNA: Musisz iść za morze i przynieść mi ziele co umarłych
ożywia. Pamiętaj masz tylko trzy dni.
KRÓL: Ależ córko !
KRÓLEWICZ: Niechaj się spełni wola twoja ! ( oddchodzi )
DAMA DWORU I : Powiadają ludzie, że królewicz Siła posiada moce
tajemne. Zawsze dostaje to, czego pragnie.
DAMA DWORU II : Mówią, że jest czarownikiem wielkim. Lepiej z nim
nie zadzierać.
DAMA DWORU III : Czarownik, czy też nie, ale jest bardzo przystojny,
mądry i taki uwodzicielski.....
KRÓLEWNA : Milczeć ! To się dopiero okaże ! Nikt jeszcze nie znalazł
cudownego ziela. Nie wiadomo nawet, czy istnieje?
SCENA III
OCHMISTRZ : Królu , królewicz Siła powraca z cudownym zielem !
KRÓL : I dzięki Bogu ! Teraz moja droga córko będziesz musiała wyjść
za niego.
KRÓLEWNA: Kiedy muszę , to wyjdę za niego, ale najpierw siedem razy
mu się schowam. Kiedy mnie odnajdzie, to dopiero wyjdę za
niego.
KRÓL: Niech i tak będzie !
SCENA I V
KRÓLEWNA: Pobiegnę ja do wróżek strumienia i poproszę o pomoc i
radę. Na pewno coś wymyślą !
( Biegnie przez las )
Witajcie siostry moje, czarodziejki strumyka !
WRÓŻKA I : Cóż cię do nas sprowadza ?
KRÓLEWNA : O pomoc i radę przyszłam prosić.
WRÓŻKA II : Wiatr nam mówił coś nieco. Zanim jednak wypowiesz
swe życzenie, chcę abyś wiedziała, że królewicz Siła to nie byle
kto.
WRÓŻKA III : On pobierał nauki u Czarnoksiężnika Oz.
WRÓŻKA I : On ma moc niesłychaną. Potrafi zmieniać swoją postać.
Już raz zmienił się w ptaka i przyniósł ci cudowne zielę.
WRÓŻKA III : Trudno będzie go przechytrzyć, trudno pokonać.
KRÓLEWNA : Wszak on tylko jeden, a ja mam was, trzy wróżki.
Królewicz nie będzie podejrzewał, że posłużę się czarami, aby go
przechytrzyć. Wy mi w tym pomożecie.
WRÓŻKA I : Niech się spełni wola twoja. Czary mary , na moje
zawołanie niechaj królewna gołąbkiem się stanie.
SCENA V
(Królewna - gąłąbek pragnie się wmieszać w stado gołębi. One jednak uciekają przed nią.)
KRÓLEWICZ: Coś mi się wydaje, że krółewna Bibułeczka zamieniona
w gołębia. Zaraz się przekonamy. Wietrze zachodni przewróć
kamień na kamień i w jastrzębia mnie zamień !
( Królewicz zmienia się w jastrzębia i leci w kierunku gołębi. )
KRÓLEWNA : Ojej, jastrząb ! Muszę uciekać ! Goni mnie, goni, zaraz mnie
zje ! Już lepiej się ujawnić niż zginąć !
(Zmienia się w dziewczynę, a jastrząb w królewicza )
KRÓLEWICZ : Moja śliczna królewno, już cię odnalazłem. Czy teraz
zostaniesz moją ?
KRÓLEWNA : Raz mnie znalazłeś, drugi nie znajdziesz!
SCENA VI
KRÓLEWNA : Wróżki drogie przybywajcie, nową postać przybierajcie.
WRÓŻKA II : Czary mary, czary pary na moje zawołanie, niechaj
królewna się różą stanie !
(Królewna zamienia się w czerwoną różę i rośnie między białymi. Do ogrodu wchodzi król Karton i królewicz Siła.)
KRÓLEWICZ: Doradź mi mądry królu, gdzie mam szukać córki twojej .
KRÓL: Chętnie bym ci pomógł, ale sam nie mam pojęcia.
(Czerwona róża trzęsie się ze strachu i cicho szepcze )
KRÓLEWNA RÓŻA : Ojej, żeby mnie tylko nie poznał !
KRÓLEWICZ : Popatrz królu na tę czerwoną różę między białymi.
Zerwę ją dla królewny. Na pewno się ucieszy .
RÓŻA : Nie !!! ( Zamienia się w królewnę )
I tym razem udało ci się . Spróbuj raz trzeci.
SCENA VII
DAMA I : Biedna królewna bardzo płakała, kiedy królewicz odgadł, że
w złotą muszkę się zmieniła.
DAMA II : A jakże się bała, przed wróblem uciekała, aby wpaść w sieć
królewicza- pająka.
DAMA III: Cicho ! Królewna idzie.
KRÓLEWNA: O, ja nieszczęśliwa ! Poznał mnie trzy razy. Co ja teraz
pocznę, gdzie się ukryję ? !
WRÓŻKI : Zamienimy cię w rybkę. Będziesz w morzu pływała.
Morze jest szerokie i głębokie. Tam na pewno cię nie
znajdzie.
SCENA VIII
KRÓLEWNA: (PŁACZE) Oj, ja nieszczęśliwa !
DAMY : Dlaczego tak rozpaczasz nasza śliczna królewno ?
KRÓLEWNA: Byłam ja rybką złotą, pływałam w morzu. Szczęśliwa
byłam, gdy nagle usłyszałam jak srebrna rybka do mnie powiada :
"Czwarty raz przegrałaś, musisz być moją ! "
DAMA I : Mam pomysł ! Teraz królewicz na pewno cię nie pozna !
Niechaj wróżki zamienią cię w kamyk. Dookoła pełno kamieni.
Jakże pozna, który kamyk, to ty.
WRÓŻKA III : Teraz dola się odmieni, gdy królewna w kamień się zmieni!
SCENA IX
DAMA I : Teraz królewicz na pewno jej nie pozna !
DWORZANIN : To prawda. Wygląda jak wszystkie inne kamienie. Już sam nie
wiem, który kamyk to królewna.
DAMA II : Niesamowite ! Wszystkie takie same. Stąpajcie ostrożnie, nie możemy
nadepnąć królewny.
DAMA III : Chodźmy stąd! Nie chcecie chyba, aby nadszedł królewicz i domyślił
się gdzie jest królewna...
DAMA I : Wynośmy się stąd, bo zdradzimy ją.
DWORZANIN: Cicho, ktoś nadchodzi ....! ! ! Ukryjmy się za tymi krzakami!
KRÓLEWICZ: Gdzie jej szukać ? W powietrzu? A może w wodzie ? Gdzie się
ukryła ? Może być wszędzie! Oj, chyba teraz przegrałem....
Kto mi pomoże ? Musi przecież gdzieś być !!!?
A co to ? Jaki piękny kamień !!! Idealny na oczko do pierścionka dla
królewny. Kiedy ją znajdę, dam jej w prezencie. A teraz schowam go
do kieszeni.
KRÓLEWNA: Uważaj !!! Zrobisz mi krzywdę !
KRÓLEWICZ: Znalazłem cię piąty raz ! Musisz zatem wyjść za mnie !
KRÓLEWNA: Do siedmiu jeszcze daleko ! Będziesz mnie miał za siódmą górą
za siódmą rzeką !
( Odchodzi rozzłoszczona i mówi sama do siebie )
Niedoczekanie. Jeszcze się okaże , kto kogo przechytrzy!
Wróżki na pewno coś wymyślą.
( Nadchodzi ochmistrz królewski )
OCHMISTRZ : Czy potrzeba ci czegoś moja śliczna królewno ?
KRÓLEWNA : Wezwij natychmiast do pałacu trzy Wróżki Strumienia!
SCENA X
KRÓLEWNA : No, jesteście nareszcie!
WRÓŻKI : Wzywałaś nas królewno ?
To już szósta próba królewicza Siły.
WRÓŻKA I : Mówiłyśmy ci przecież, że z tym królewiczem nie pójdzie ci
łatwo.
WRÓŻKA II :Ostrzegałyśmy cię !!!
WRÓŻKA III : A właściwie dlaczego nie chcesz wyjść za niego ? Jest taki przystojny !
WRÓŻKA I : Mądry i przebiegły ...
WRÓŻKA II : A przy tym zna się na czarach ...
WRÓŻKA I : Kocha cię i na pewno niczego ci nie zabraknie...
KRÓLEWNA: Nigdy !!! Jeszcze nie przegrałam ! Nigdy nie przegrywam!
Zobaczy ten uparciuch, że go pokonam! Wysilcie się!!! Wymyślcie coś !!!
WRÓŻKA III: Możemy zamienić cię w małą myszkę, która schowa się w dziurce i
nie będzie wychodzić aż do wieczora.
WRÓŻKA I : Wówczas królewicz cię nie zauważy i nie domyśli się, gdzie się
schowałaś.
KRÓLEWNA: Doskonały pomysł !
WRÓZKA II: Czary mary, czary mary, na moje zawołanie niechaj królewna
małą myszką się stanie.!!!
(Królewna zamienia się w myszkę i popiskując ucieka do dziury w ścianie)
SCENA XI
KRÓLEWICZ: Czeka mnie szósta próba. Od czego rozpocząć szukanie ?
( Nadlatuje wróbel i głośno ćwierka)
KRÓLEWICZ :Co się stało wróbelku ? Chciałbyś mi pomóc ?
WRÓBEL : Ćwir ćwir ćwir !
KRÓLEWICZ: Wiesz może, gdzie jest królewna ?
WRÓBEL : W myszkę się zmieniła. Do dziury w ścianie się schowała i
cichutko siedzi .
KRÓLEWICZ: Ach wróbelku, nawet nie wiesz jak mi pomogłeś !
Nigdy nie zgadłbym, gdzie się ukryła Kolorowa Bibułeczka !
Skoro ona myszką się stała, to ja w kota się zmienię. Usiądę
koło dziurki i poczekam sobie....
Wiatry północne wiejcie w kota mnie przemieńcie !
SCENA XII
KRÓLEWNA (MYSZKA) : To był świetny pomysł z tą myszką.
Szkoda, że nie pomyślałam, aby wziąć coś do jedzenia.
Od wczoraj nic nie jadłam. Jeszcze z sił opadnę.
Wyjdę na chwilkę i poszukam okruszków. Na pewno od razu nie
natknę się na królewicza. Przecież nie wie, że jestem myszką.
Poza tym będę bardzo ostrożna.
( Wychodzi z dziurki )
KOT : A mam cię szary gryzoniu ! Po komnatach królewskich zachciało ci się
spacerować? Zjem Ci ę!
KRÓLEWNA: Poczekaj kotku, nie jestem myszką! (przemienia się w królewnę)
KRÓLEWICZ: A ja nie jestem kotem !
Szósty raz cię znalazłem. Czy nie chcesz zrezygnować z ostatniej
próby ?
KRÓLEWNA: Nigdy!!!
SCENA XIII
KRÓLEWNA: Nieszczęśliwa godzina, dolo moja, doleczko, co ja pocznę z nim !
Zawiodły wróżki, zawiedli dworzanie, mogę teraz liczyć tylko na siebie.
Czemu od razu nie zgodziłam się wyjść za niego? Zaoszczędziłabym
sobie wstydu. Co tu począć, co robić , zaraz słonko wzejdzie.....
( płacze)
Wiem, przebiorę się za żebraczkę. Będę żebrać na dziedzińcu. Teraz na
pewno mnie nie pozna.
....................................................................................................................................................
( Królewna żebrze)
ŻEBRACZKA: Zmiłuj się Panie, daj grosza biednej kobiecie !
KRÓL: A masz tu dukata i odejdź z dziedzińca
KRÓLEWNA: Ojciec mnie nie poznał, to on na pewno też nie pozna !
.........................................
Zmiłuj się łaskawco! Wspomóż biedną żebraczkę ...
OCHMISTRZ: A zmiataj stąd! Czy ty nie wiesz gdzie jesteś ? Już cię nie ma,
bo cię każę wychłostać !
ŻEBRACZKA : Ochmistrz też mnie nie poznał. Dobra to wróżba. O, idą moje
damy dworu. Zobaczymy, czy mają wprawniejsze oko.
Ach, panny wielmożne, pomóżcie kobiecie w nieszczęściu.
DAMA I : Jeszcze czego !
DAMA II : Poczekajcie, tak nie można . Masz tu coś nieco. Więcej nie mam.
DWORZANIN: (ŚMIEJE SIĘ) A co za ropucha, spędzić mi ją z drogi !
DAMA III: Zostawmy ją , niech sobie siedzi.
ŻEBRACZKA: Doskonale, nikt mnie nie poznał... Ojej , jedzie królewicz. Muszę
bardziej twarz nakryć, aby mnie nie poznał.
( Jedzie królewicz i podśpiewuje)
KRÓLEWICZ: O, biedna żebraczko, ulżę twej doli, jestem bardzo szczęśliwy !
Już niedługo piękna Bibułeczka zostanie moją żoną. Masz zatem
ode mnie pierścień złoty, kamieniami wysadzany...
KRÓLEWNA : (do siebie) Jaki hojny ten Siła! Jaki pewny siebie! Muszę bardziej
się ukryć.
KRÓLEWICZ: Nie cieszysz się żebraczko ? Czemu się tak przede mną zasłaniasz ?
A może ty wcale nie jesteś żebraczką ? Spójrz mi w oczy.
ŻEBRACZKA: Ależ jestem żebraczką panie! Kim miałabym być ?
KRÓLEWICZ: Dziwna z ciebie żebraczka. Przypominasz mi moją królewnę.
Tyś jest królewną Kolorową Bibułeczką!
Siódmy raz cię znalazłem , teraz zostaniesz moją żoną !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz